De Spiekers

Onze Jan doet het geweldig!

Hieronder de statistieken die dagelijks werden bijgehouden door kraamhulp Heidi. Aan de linkerkant zien we allerlei gegevens van Jan, rechts nog een stukje (veel minder interessant) over mij. Het rode lijntje aan Jan z’n kant is de groeicurve.

Zoals jullie zien is Jan de eerste dag wat afgevallen en daarna gaat hij als een raket omhoog! Zo’n goede groeier zie je zelden, zei de verloskundige. Zie ook hieronder (bron: Ouders Online): Jan doet het echt extreem goed!

De eerste dagen
Normaal kan een baby de eerste paar dagen na de geboorte wat gewicht verliezen. Dat gewichtsverlies wordt veroorzaakt door het kwijtraken van meconium (de eerste, zwart-achtige ontlasting) en het kwijtraken van extra opgeslagen vocht. Een gezonde baby die op tijd geboren is, heeft een vetvoorraad, die gebruikt kan worden om de eerste dagen na de bevalling door te komen. Tijdens deze dagen kan de baby leren drinken aan de borst. Na enkele dagen zal de melkproductie gaan toenemen. De eerste melk, colostrum, wordt in kleine hoeveelheden aangemaakt, zodat dit goed in de maag van de pasgeboren baby past.

Start van de groei
De meeste baby’s die goed uit de borst leren drinken, zullen na een paar dagen gaan groeien en na twee, hooguit drie weken boven hun geboortegewicht komen. De gemiddelde groei in deze periode ligt tussen de 90 en 200 gram per week. Sommige baby’s zitten daar iets onder, andere iets erboven. Wanneer een baby minder aankomt, of niet aankomt, of na drie weken nog niet terug is op het geboortegewicht, dient er gekeken te worden naar de oorzaak waardoor de baby niet groeit.

Nog een plaatje van onze wakkere kleine kerel:

Papa doet Jan voor het eerst in bad!
Dit festijn vond beneden in de kamer plaats zodat Arend en Bette konden meegenieten. Om de beurt mochten ze op de rand van de bank staan om goed te kunnen zien wat er allemaal gebeurde.

Na het badje van Jan gingen Arend en Bette direkt hun eigen baby in bad doen!
Ontzettend handig zo’n aanrecht met ingebouwd babybadje, net als in het ziekenhuis. Arend doet eerst de kraan aan om het badje vol te laten lopen:

En daarna wordt de baby goed gewassen.

Bette mag afdrogen:

En schoon alweer! Arend en Bette zijn echte natuurtalenten in babyverzorging – boffen wij even met twee van die prima helpers als kraamverzorgster Heidi straks weer weg is!

De volgende ochtend kwamen opa Jan en oma Betty Arend en Bette terugbrengen! Heel tactvol hebben ze de kinderen voor de deur afgezet en zijn toen weer eventjes vertrokken om boodschappen voor ons te gaan doen (nogmaals bedankt, pap en mam!) zodat grote broer en grote zus even rustig met hun nieuwe broertje konden kennismaken.

Hier de eerste foto met alledrie de spruiten:

Arend wilde de baby héél graag eventjes vasthouden en dat mocht! Hij deed het heel erg goed, wat een goede grote broer!

…onze JAN!

Na een prima zwangerschap van exact 40 weken is onze zoon en ons broertje Jan geboren!

Ik had ‘s middags bij de verloskundige gehint dat de bevalling wel erg goed uit zou komen die dag omdat Arend en Bette uit logeren waren bij opa Jan en oma Betty. De verloskundige pakte de hint goed op en besloot even te “strippen” (vliezen een beetje losmaken van de baarmoedermond, dit kan de bevalling op gang helpen, overigens alleen als het toch al elk moment zou kunnen gebeuren). In eerste instantie leek het enige gevolg de hele middag zinloze (maar behoorlijk pijnlijke) voorweëen die niet doorzetten en wel Christiaans surfmiddag om zeep hielpen, beetje jammer dus. Maar, om 23.00, toen we net in bed lagen, barstte het ware geweld dan toch los!

Het ging voor mijn gevoel behoorlijk hard en de verloskundige kwam direkt – al zes centimeter! Na nog eens anderhalf uur volledige ontsluiting en vier persweëen later kwam ons tweede mannetje ter wereld!

Hieronder, voor het eerst óp in plaats van ín mama’s buik:

Eerlijkheid gebiedt mij te vertellen dat het doorknippen van de navelstreng in scene is gezet. Die was namelijk al doorgeknipt door de verloskundige direkt nadat Jans hoofdje was geboren omdat hij tweemaal om z’n nekje gewikkeld zat, daarom ging het persen ook nogal zwaar (Jan bleef hangen) en had hij het een beetje benauwd op het laatst. Maar toch nog symbolisch de eer aan papa om moeder en kind definitief te scheiden:

Trotse vader met zijn tweede zoon:

De verloskundige kijkt Jan goed na, hier test ze de loopreflex:

De placenta wilde maar moeilijk geboren worden, dankzij Jan is het uiteindelijk toch gelukt! Hij dronk direkt zo goed uit de borst dat dat het laatste zetje heeft gegeven. Ik ben daarna onder de douche gekropen terwijl de kraamverzorgster samen met Christiaan alle rommel heeft opgeruimd en alles heeft schoongemaakt. Tegen 4.30 konden we met ons drietjes in het grote bed kruipen!

Nog even genieten van onze prachtige aanwinst:

Is hij niet zeer geslaagd?

Om de tuinfeestvreugde nog te verhogen besloten we maandagmiddag de glijbaan ín het zwembadje te zetten, net als vorig jaar op die ene zonnige dag. Een pret dat ze hadden!

Puntje was alleen, door het water werd de glijbaan nogal nat. Dat is natuurlijk leuk want dan ga je er extra hard vanaf. Je kunt er echter ook vanaf VALLEN als je niet oppast. Wat Bette dus deed. Helemaal bovenaan het trappetje een beetje staan te dralen en te treuzelen en dan uitglijden!

Het was even huilen maar ze was wel goed te troosten en de rest van de avond heeft ze eigenlijk niet gepiept. Dinsdagmiddag belden ze echter van de creche dat Bette toch wel erg weinig haar arm gebruikte en er pijn aan leek te hebben. Wij hebben het even aangezien maar vonden inderdaad ook dat ze er geen kracht mee wilde zetten en er niet op kon steunen… het is niks voor Bette om toe te staan dat iemand anders haar in haar stoel helpt!

Na overleg met de huisarts nog één nachtje erover slapen maar woensdagochtend was er nog niks veranderd dus de huisarts zond ons naar het UMCG voor een foto van Bettes elleboog.

Gezegd moet worden dat iedereen, van de huisarts, de baliemedewerker van de radiologie, de fotomaakgast, de verpleegkundige, co-assistent en arts op de spoedopvang, de gipsbroeder tot de apothekersassistente aan toe erg hun best deden om zo hard mogelijk op te schieten voor een vermoeide peuter met een zeer armpje. Helaas zijn 20 á 45 minuten per “loket” toch wel het minimum, oftewel, je bent met het geheel toch een halve dag kwijt.

Maar, dan heb je ook een prachtig paars gipsverband! Bette bleek een klein scheurtje in haar bovenarm, vlakbij de elleboog te hebben.

Hieronder troostteletubbies op de bank (ook paars dus gips heeft een béétje een schutkleur) na een ongemakkelijke middagdut.

Ze lijkt er niet zo heel veel last van te hebben maar ja, ‘t gips mag niet nat worden dus zwembadjes zijn voorlopig uitgesloten (en gewone badjes ook dus ook maar geen zandbakgeklieder). Maar goed, we kunnen ons voorstellen dat Bette toch een beetje haar bekomst heeft van zwembadjes!

Omdat ik net zelf een half jaar op de centrale spoedopvang van het UMCG heb gewerkt weet ik precies wat er gebeurt wanneer kleine kinderen langskomen met een “trauma” (woord verwijst hier niet naar een psychisch belastende gebeurtenis maar naar een ongeluk): er wordt altijd een “sputovamo” formulier ingevuld! Terecht natuurlijk. Melden we ons de volgende keer wéér met Bette als ze iets heeft gebroken dan staat er vanzelf een bliksempje voor haar naam zodat de dokter alert is – dit kind heeft wel erg vaak wat. Vroeger, toen sputovamo nog niet was uitgevonden, kon je je tenminste om de haverklap bij het ziekenhuis vervoegen met je kind dat weer eens iets had gebroken, he Nanne… hopelijk gaat je nichtje jou niet achterna qua brekebenerigheid…! ;-)

Heerlijk weer, mama heeft verlof en papa heeft zijn gewone papadag! Ideaal voor een tuinfestijn met opblaasbadje. Hieronder drie gezinsleden die zich in het lekkere koele water uitleven. Arme papa is uiteraard het slachtoffer van emmers en gieters water en een heleboel gespetter!

Daarna is het wel tijd om even lekker in het gras uit te blazen en op te drogen! Allemaal de armen in de nek en zonnebaden maar:

De aangespoelde walvissen onder ons blijven lekker even op de stoel in de schaduw zitten niksen. Heerlijk!

‘s Avonds komen Franke, Kirsten, Lars en Stijn om de barbecuen! “Babbedjoe”, zoals Arend het uitdrukt. Nog meer buik!

Clichéplaatje (maar wel leuk):

Heel gezellige avond en voor je het weet is bedtijd al weer ruimschoots gepasseerd! Nouja ‘t was toch 30 graden op de kinderkamers ;-)
Tot zover dus ook de update van wiegjesinhoud: voorlopig alleen beddengoed en een knuffelbeestje…! Wij hopen dat de beoogde vulling spoedig arriveert…

Al een aantal weken stond deze ambulance:

op het kastje in de WC.

Hij was, naar een tip van Marloes, bedoeld om Arend om te kopen. Met een dergelijke beloning in het vooruitzicht zou hij wel snel op de WC gaan poepen in plaats van in bed. Het heeft even geduurd maar het is gelukt! Goed zo Arend!

De sirene werkt overigens uitstekend, hoogstwaarschijnlijk is daarvan binnenkort de batterij “op”. ;-)

Kunt u zich deze kleine plantjes nog herinneren? Die helemaal onderaan bedoel ik, de courgetteplantjes?

Wonder nummer één: die twee kleine plantjes zijn inmiddels uitgegroeid tot ware struiken! Was ik eerst sceptisch over de hoeveelheid tuinoppervlak die ze volgens het kaartje nodig zouden hebben (een vierkante meter per plant! pfff!) nu ben ik blij dat ik de aanwijzingen toch braaf heb opgevolgd.

Wonder nummer twee: er zitten daadwerkelijk courgettes aan!

De eerste oogst:

Een uur voor verwerking gesneden, is dat vers of is dat vers!

Nodig voor courgettesoep:
– twee grote courgettes
– drie tenen knoflook
– één ui
– een pakje kruidenroomkaas
– olijfolie
– 200 ml slagroom
– 1 liter kippenbouillon

Bereiding:
Courgettes in stukjes snijden, ui en knoflook snipperen. Roerbakken in de olijfolie in pan met dikke bodem. Na een poosje kippenbouillon erbij gieten en kwartiertje laten sudderen. Pureren met staafmixer. Roomkaas en slagroom erdoor. Even samen warm laten worden, serveren met driehoekjes geroosterd brood en boter.

En dan het grootste wonder: twee kinderen die met bijzonder veel smaak soep-met-broodjes eten!

Het was dan ook een beetje speel-eten, ze mochten de broodjes in de soep dopen en dan lekker soppen en opeten. Met deze methode was het heel gezellig aan tafel en hebben ze allebei twee bekers soep opgegeten en minstens drie boterhammen!

Op dinsdag en woensdag ga je naar de creche, waar je maar een uurtje per dag wilt slapen. Woensdagavond ga je vervolgens als je om 19.00 in bed ligt eerst eens een poosje tegen je lamp liggen aankletsen, dan doe je je slaapzak en je romper uit, je gooit je knuffels en je kussensloop uit bed, poept nog eens een keer een luier vol en na ruim anderhalf uur en een flink aantal tochten van papa en mama richting jouw slaapkamer (op zolder) ga je ein-de-lijk slapen.

De volgende ochtend ben je natuurlijk om 5.30 uur wakker (en de rest van het huis ook) zodat je tussen de middag na je boterham met “patta!” (hazelnootpasta) zo ongeveer niet meer op je stoel kunt blijven zitten. Je gaat dus direkt na het eten naar bed.

Dan ben je na drie kwartier al weer wakker en uiteraard pieker je er niet over om te proberen nog even weer te gaan slapen!

Dan maar uit bed… het resultaat:

Ik ben NIET moe! Ik doe alleen mijn ogen half dicht omdat ik dan mijn tuitbeker beter kan zien.

“Ga niette bed! Ga niette bed!”

Het is ook altijd hetzelfde: je bent helemaal, totaal, absoluut NIET moe (hoe kómen ze erbij, dat weet je toch zeker zelf het beste?) en als je dan volledig gerechtvaardigd in tranen uitbarst omdat ze je tóch in bed willen stoppen zien ze dat alleen maar als extra aanwijzing voor je slaapgebrek. Ouders!

Jasper kwam logeren!

Arend vond het enorm interessant en was bijna niet bij hem weg te slaan. Jasper lag aanvankelijk rustig op een kleedje in de kamer terwijl zijn mama even aan het douchen was en zijn papa nog sliep. Na een poosje spelen had Jasper er wel weer genoeg van om alleen in de kamer te zijn en hij mocht daarom bij Chris op schoot. Natuurlijk moest Arend “óók oppe goot”!

Kijk baby-Jasper, mooi boekje!

Mooi boekje, toe maar, kan je lezen!

Hehe, eindelijk pakt hij het boekje!

Leuk hoor, zo’n baby ;-)

Arend is dol op babies en hij wil dan ook altijd graag zijn eigen favoriete speelgoed met ze delen: een grote houten vrachtauto, potloden, puzzelstukjes, een bromtol en ander geschikt spul voor kinderen onder de één (*KUCH*). Goed in de gaten houden wat er allemaal in de box belandt straks, dus!