Ik verzin dit niet

Ja, die titel is gejat van Sylvia Witteman, omdat ik meteen dacht, zíj zou hier nou een leuk stukje over kunnen schrijven.

Ik liep in de Bart Smit zonder duidelijke reden en daar zag ik de nieuwe generatie babypopjes: de mini baby-born. Leuk, dacht ik. Op het eerste gezicht zijn het inderdaad best schattige popjes:

Maar als je even wat verder kijkt, slaat het werkelijk helemaal nergens op. De baby’s uit de mini-baby-bornserie blijken paarden te houden (en ze zijn even groot als de paarden):

Ze kunnen mennen:

En autorijden. Met trailer erachter.

WTF? Wat zijn dit voor evil, alien, genetische gemanipuleerde baby’s from hell? Wie wil er nou zo’n babypop? Ik vind dat babypoppen gewoon een badje, stoeltje, speen en wiegje als accessoires moeten hebben.

Gepost in Uncategorized | 3 Reacties

Jan en Jort

Omdat Arend en Lars samen zwemles hebben op de immens handige tijd van 17.30 uur op dinsdag, als je eigenlijk moet eten, je man nog net niet thuis is en alledrie je kinderen druk, moe, hongerig en vervelend zijn, combineren de ouders van Arend en Lars graag hun krachten. Vandaag was de regeling dat Jort ‘Demolition Man’ Volbeda (het broertje van Lars) een uurtje bij ons kwam spelen terwijl Franke (de vader van Lars) met de twee oudste jongens naar zwemles ging.

Jan en Jort zijn ongeveer even oud, kunnen erg goed met elkaar overweg en zijn uitstekend aan elkaar gewaagd. Af en toe hebben ze ruzie. Omdat geen van tweeën voor de ander wil onderdoen kan de zaak echter gemakkelijk escaleren. Helaas heb ik geen foto, of nog mooier, film… vanmiddag speelde zich het volgende af:

Jan staat bij het houten speelgoedkeukentje, die tegen de vensterbank aanstaat, in een pannetje te roeren. Jort komt eraan en wil het pannetje hebben! Na een korte strijd waarbij het keukentje nu schuin van de vensterbank afstaat, heeft Jort het pannetje te pakken. Jan, voor geen kleintje vervaard, duwt Jort in het driehoekje dat is ontstaan tussen de achterkant van het keukentje en de vensterbank, en gaat pontificaal voor de opening staan zodat Jort vastzit. Jort bedenkt zich niet, grijpt de gieter van de vensterbank en begint op Jans hoofd te timmeren. Jan rukt de gieter uit Jorts handen en smijt die naar achteren, waarna hij uit wraak tegen het keukentje aan gaat duwen zodat Jort geplet wordt tussen keuken en vensterbank. Na wat geworstel komt Jort los en… dribbelen de heren samen schaterend van het lachen naar de woonkamer.

Wat een schouwspel! Dat wordt nog wat als die twee samen groter worden…

Gepost in Uncategorized | 1 Reactie

Een nieuwe link…

… en een nieuwe baby! Jouke-Jan en Sophia de Groot hebben hun tweede zoon gekregen! En zo kwamen we er ook achter dat ze een blog hebben, die we dus meteen maar even in onze vriendenlijst hebben gezet. Ook vanaf deze plek nog van harte gefeliciteerd, Jouke-Jan en Sophia!

Gepost in Uncategorized | Plaats een reactie

Het lijkt wel zomer

Heeeerlijk weer afgelopen zondag! ‘s Middags gaan we met z’n allen naar het Zuidlaardermeer. De vorige keer dat ik hier was, was het om tien kilometer te schaatsen en dat voelt nog helemaal niet zo lang geleden!

Het water is onvoorstelbaar koud overigens. Niet dat onze kinderen dat ook maar in de verte interesseert.

Lekkere moddervoetjes halen:

Onze bandieten, die toch zo ongemerkt wat verder in het water gaan dan de bedoeling was (“Maar mama, we kregen deze kleren toch aan omdat het niet zo erg was als die nat werden?” “Eh ja. Maar als we hadden geweten dat jullie ZO nat zouden worden, hadden we je helemáál geen kleren aangedaan”):

En Jan, die zijn grote broer en zus ziet, wil maar één ding: ook het water in! Eén van zijn ouders heeft dus ook continu Jan-dienst.

Op de achtergrond zien we Bette, die met haar waterpistool twee grote, totaal onbekende jongens besluipt. Haar moeder zou dat nóóit hebben gedurfd! Een heerlijke dag, dat er maar vele warme dagen mogen volgen!

Gepost in Uncategorized | 1 Reactie

Vriendenboekje

Arend gaat alweer ruim een jaar naar school. En oei, wat is Bette af en toe jaloers. Als je naar school gaat komen er ineens veel vaker kinderen bij je spelen. In de klas liggen vergrootglazen op de insektentafel en er is een huishoek (ik hoef Bette nooit te zoeken in Arends klas als ik wil vertrekken, ze kan maar op twee plaatsen zijn). En nu heeft Arend ook nog een vriendenboekje meegekregen van Floor waar hij in mag schrijven.

Het is een echt Hello Kitty vriendenboekje en Bette kan maar zeer moeilijk verkroppen dat háár fotootje en lievelingsfilm er niet in mogen. Bette, troost je, het is Augustus voor je het weet hoor!

(Het gaat mama snel genoeg. Wat ga ik Bette missen als zij ook naar school gaat!)

Gepost in Uncategorized | Plaats een reactie

De B is van Bette…

… die bakt voor ons brood!

Als we Arend naar school hebben gebracht lopen Bette, Jan en mama door naar de bakker. Op de terugweg heeft Bette honderd vragen over brood: waar wordt brood dan van gemaakt, maar wat is meel dan, maar wat is gist dan, maar wat is rijzen dan, enzovoort. Dus ik dacht, weet je wat, we gaan gewoon een brood bakken!

Bette kijkt in het kookboek naar een goed recept terwijl ik in de kast rommel om te zien wat we in huis hebben aan benodigde ingrediënten.

Meel hebben we, wit en volkoren, maar geen gist. Wél bakpoeder. Helaas schrijven alle recepten in het kookboek gist voor. Niet getreurd, op internet vinden we een recept voor brood dat met bakpoeder kan! Het gaat om een zogenaamd Iers Sodabrood (met dank aan Francijn!).

We verzamelen alle benodigdheden:

en roeren die in een grote beslagkom door elkaar.

Lege artis kneden we het deeg en vormen we een mooie bal, die we gladstrijken van boven:

en in de bal maken we drie inkepingen die straks het fraaie ‘authentieke’ uiterlijk aan ons brood moeten gaan geven. De oplettende lezer ziet dat we niet van de honger zullen omkomen mocht het brood mislukken, we hebben flinke inkopen bij de plaatselijke bakker gedaan…

25 minuten in de oven; het leuke van een bakpoederbrood is dat ‘t ín de oven rijst, dit geeft beslist een goede show. (“Mama! Het blood GLOEIT!”)

En dan is het klaar! Het ziet er wel wat anders uit dan die van Francijn.

LOL wut? Of toch meer Pacman?
Het was heel leuk om samen een brood te bakken en het was nog lekker ook!

Gepost in Uncategorized | 5 Reacties

Af, Jan!

Afgelopen weekend hebben papa en mama flink geklust in huis. We hebben alle kinderkamers onder handen genomen (foto’s volgen) en omdat het dan om meerdere redenen handig is de bewoners van die kamers er niet bij te hebben, gingen Arend, Bette en Jan bij opa Jan en oma Betty logeren. Zoals gebruikelijk hebben ze het daar prima naar hun zin gehad!

Eén anekdote is te mooi om niet te vertellen.
Arend en Bette mochten naar Tom en Jerry kijken op de televisie en natuurlijk moest Jan ook meedoen! Bette was zo lief om voor haar kleine broertje even een mooi, rieten stoeltje te halen uit de speelkamer.

Ze zet het neer voor de televisie met de woorden: “Jan, jij moet in de mand!”
Foto en verhaal van opa en oma!

Gepost in Uncategorized | 5 Reacties

Hallo lieve berenvriendjes!

Groetjes van Arend en Bruintje de Beer!

Gepost in Uncategorized | 4 Reacties

Broodje

Jan kan uitstekend zelf zijn broodje eten! Nadeel is dat hij nu dus ook met geen mógelijkheid meer gevoerd wil worden, ook niet dat als dat werkelijk allerhande voordeel biedt. En het duurt nog zo lang voor hij voor rede vatbaar is! Gezien z’n genetische belasting is het überhaupt misschien een ijdele hoop, dát-ie het ooit wordt.

Als hij zo een boterham heeft weggewerkt, is Jan in elk geval zéér met zichzelf ingenomen. En terecht, toch?

Gepost in Uncategorized | 4 Reacties

Dierenkliniek

Van opa Arend en oma Gea heeft Arend een prachtige dierenkliniek van Playmobil op zijn verjaardag gekregen! De doos bevat alles wat je nodig hebt als dierenarts: een echte operatietafel, een scan, een röntgenapparaat, een operatiemutsje, een assistente, alle mogelijke zagen, boren, tangen en spuiten, potjes met pillen, flessen met drankjes, kooien, voerbakjes en ook nog een aantal patiënten.

Als Bette en Jan ‘s middags in bed liggen gaan mama en Arend aan het werk om alles in elkaar te zetten, de stickertjes op de juiste plaatsen te plakken en de operatiekamer klaar voor gebruik te maken.

De dokter maakt zich op voor de behandeling van de eerste patiënt: een schildpad.

Als Bette uit bed komt mag ze ook meedoen. Dit levert weer prachtige dialogen op:

Bette: Dan was jij de dokter, en ik ben de a-, a-, as-ti-tente!
Arend: Ja, en deze hond is heel ziek. Kijk maar, hij heeft overal stippels!
(de waterpokken gaan rond maar ik betwijfel of deze dalmatiër daaraan lijdt)
Bette: Hij moet wat eten, de hond kan deze mooi opeten!
(wil vervolgens de schildpad aan de hond voeren, lekkere dierenarts die de ene patiënt aan de andere serveert… nou denk ik niet dat honden schildpadden eten, maar je zal je konijn daar onder behandeling hebben!)

De dokter en de as-ti-tente maken zich klaar voor de operatie:

Eerst nog wat röntgendiagnostiek, zodat je tenminste weet waar je moet zijn:

De lamp wordt bijgesteld…

en dan is het tijd voor de narcose!

De rest van de procedure verloopt angstwekkend werkelijkheidsgetrouw.
Chirurg: Ik heb nog een verbandrolletje nodig! Geef me een verbandrolletje!
Zuster: Okee, dan moet ik even de spuit wegleggen, even wachten hoor
Chirurg: Schiet eens wat op! Je hebt toch twéé handen? Mijn handen zijn allebei vol!
(Zuster zwijgt en maakt haast)

Je zou denken dat ze samen met ons coschappen hebben gelopen maar dat was toch echt niet zo. In ieder geval, Arend en Bette hebben zich uitstekend vermaakt met het dierenziekenhuis. En Arend wil later ook dierenarts worden!

(Wilden z’n papa en mama eerst ook allebei, het zijn toch mensendokters geworden dus we zijn benieuwd!)

Gepost in Uncategorized | 1 Reactie