Gijs is toe aan een grote stoel. Tot dusver zat hij steeds in het babyschelpje maar nu mag hij helemaal écht op de stoel aan tafel! Hij vindt het supergezellig, vooral als we met z’n allen aan tafel zitten. Hij kan er dan echt van genieten dat hij er óók bij mag zitten. Hier zit hij lekker aan tafel met zijn rammelaar (Pip, van Woezel en Pip).
En zoals wel duidelijk mag zijn, WIJ vinden het ook heel gezellig dat Gijs er zo vrolijk bij zit. Een aanwinst aan de eettafel!
Bette lijkt wat meer op haar moeder wat dat betreft. Die vond het toch wel heel erg spannend dat ze mocht afzwemmen! En dan moest ze ook nog eerst van 10.00 tot 11.30 uur in het zwembad wachten omdat Arends groep eerst aan de beurt was! Maar dan is het eindelijk zo ver. Met rode konen van de spanning (en de tropische temperaturen):
Bijna beginnen!
En… gehaald!
Dubbel feest thuis!
Arend mag voor B! Spannend! Zelf is hij helemaal niet zenuwachtig, zo’n afzwemmen dat is ‘net een gewone zwemles’. Helaas leidt dit gebrek aan zenuwen tot in het geheel niet opletten tijdens de instructie, aan één stuk door klieren met vriendje Kasper (tot en met officiële waarschuwing van de badmeester aan toe), even niet doorhebben dat je ergens anders naartoe moet en alleen, nouja samen met Kasper, op het bankje blijven zitten…
Gelukkig was Arends relaxte zelfvertrouwen niet misplaatst: hij heeft op zijn duimpje z’n B-diploma gehaald. We zijn heel erg trots op hem! Uiteraard hadden we het wel verwacht want zoals de badmeester immers ook al eens tegen opa had gezegd: hij was er qua zwemmen al wel veel eerder aan toe, maar hij let niet altijd even goed op…
Bette bouwt ook met de Kapla. Haar toren wordt een huis voor allerhande beestjes, twee Gogo’s en drie Sneeuwwitjes. En, heel belangrijk, de toren is ‘synetisch’ want dat vindt Bette mooi.
Vandaag is het een margedag. ‘s Morgens laten we de kapper aan huis komen en als iedereen gekortwiekt is gaat papa er met de oudste drie op uit om te gaan schaatsen op het ondergelopen weiland verderop in de wijk. Helaas is het ijs op de bevroren plas net niet dik genoeg om echt te kunnen schaatsen maar dat mag de (ijs)pret niet drukken!
Bette vertelde de laatste dagen ‘s morgens dat ze toch wel erg krap begon te liggen in haar peuterbedje. Inderdaad werd ze daar nu echt veel te groot voor. Ze is al bijna twee jaar geen peuter meer! Daarom is het peuterbed doorgeschoven naar Jan en kreeg Bette een nieuw bed.
Natuurlijk moest ze het zelf samen met papa in elkaar zetten!
Bette deed het geweldig. Ze heeft de hele dag, zonder ook maar één keer te zeuren, heel hard gewerkt aan het bed. En het resultaat mag er wezen!
Welterusten!
Jan en Pluche zijn dikke vrienden. Heerlijk samen voor de buis.
Het was kerstvakantie. Verder heb ik geen idee wat hier gaande is.
Wij zijn Christiaan en Antje Spijker. Met onze vijf kinderen Arend (2005), Bette (2006), Jan (2008), Gijs (2011) en Coosje (2012) wonen we in Sappemeer, oost-Groningen. Op deze blog schrijven we over de ditjes en datjes van ons dagelijks leven. Laat gerust een berichtje achter, dat vinden we leuk!
