Gijs eet ZELF

Gijs was een enorm lastige eter, dachten wij. Altijd mieren, janken, bakjes omgooien, moeilijk doen, dwarsliggen… tot we ineens bedachten: hij vindt het altijd leuk en belangrijk om méé te doen met de rest, misschien vindt hij het wel gewoon saai en wil hij zelf eten?

Dat bleek de oplossing. Gijs eet bijna alles. Zoals een prakje (dat stond er nog maar de prakjes zijn nu helemaal ‘uit’!):