Tekele!

Jan is, net als Bette, dol op tekenen. “Tekele!” roept hij dan, en hij gaat met zijn stiftjes en kleurboek of kleurplaat aan tafel zitten. Jan kent één kleur: blauw. Gelukkig is dat ook zijn lievelingskleur, dan kan hij tenminste om het goede stiftje vragen.

Jan heeft echter meestal al snel genoeg van tekenen, zelf tekenen tenminste. Eigenlijk vindt hij het ‘t allerleukste als mama tekent waartoe hij opdracht geeft. Visjes, zonnetjes, fietsen, auto’s, paarden (“met poppetje op!”), “broemetjes” (bloemetjes) en “totters” (helikopters) bijvoorbeeld. En mama is natuurlijk gek genoeg om zich voor dat karretje te laten spannen. Gelukkig is Jan vrij snel tevreden als het een béétje ergens op lijkt.

Praatjes van Jan
Onze Jan kletst erop los maar hij is niet altijd voor iedereen even verstaanbaar. Meestal kunnen wij er wel enigszins kaas van maken maar ook niet altijd, en Jan kan dan zeer gefrustreerd raken omdat wij hem niet begrijpen. Goede motivatie om beter te leren praten, zullen we maar denken. Wat tegenwoordig opvalt is hoe hij altijd een extra lettergreep toevoegt bij verkleinwoorden. Zo lust hij in de auto altijd wel een ‘noepetje’ (snoepje) en is hij dol op pasta met ‘pekketjes’ (spekjes). Grappig om te horen!