Zeezeilen

Ik kan natuurlijk een heel verhaal gaan schrijven, maar eigenlijk spreekt dit plaatje voor zich:

We hebben het héérlijk gehad, gevaren van Harlingen naar Makkum, weer naar Harlingen, Terschelling, Texel, Den Helder, Terschelling, Harlingen. En Den Helder – Terschelling niet binnendoor, maar achter de eilanden langs!

Tussendoor natuurlijk heel veel geoefend: peilen, en dan positie bepalen, (nee, de GPS mag NIET aan), honderd keer aanleggen in akelige kleine haventjes met heel veel wind (ja, TUSSEN die twee antieke witgeverfde houten platbodems!) opkruisen in smalle vaargeul (inderdaad, als je de lijn van de rode tonnen niet goed in de gaten houdt lopen we vast) en zo nog een heleboel.

De kinderen niet eens zo erg gemist, behalve om acht uur ‘s avonds als we ze gingen bellen! Maar: ook die hebben het heerlijk gehad met opa en oma als oppas aan huis. En het volgende doel de oversteek naar Engeland!

Jaloers?
De Zeezeilers van Marken!