Achab en Izebel

Postprandiaal riueel: eerst een “haaltje vanne Jezus”, (uit Mijn Eerste Bijbel) daarna nog even “televisie kijken mette melkje” óf “verhaaltje van grote donkere wolk”.

Het verhaaltje van de Grote Donkere Wolk is het verhaaltje “Kikker is bang” uit het boek “Kikker en zijn vriendjes” van Max Veldhuis. Bij Arends geboorte gekregen van Jacolien en Wouter, en momenteel het favoriete verhaaltjesboek van Arend en Bette. Iedere dag moeten we daaruit voorlezen! Kikker hoort enge spoken en monsters onder zijn bed en vlucht naar Eend en Varkentje. Samen zijn ze niet meer bang!

Vandaag is het verhaaltje van Achab en Izebel aan de beurt. Arend en Bette zijn vaak nog net iets te klein voor de verhaaltjes zoals ze in de kinderbijbel staan maar dat geeft niet: ze maken er zelf wel iets leuks van!

Mama: “Achab en Izebel vragen aan een stuk steen of die het wil laten regenen! Dat is dom!”

Arend: “Als plantjes dorst heeft, dan moette regenen, anders gaat de plantjes dood! Komt water uit de lucht! Alse regent, dan snel naar binnen anders wordt wij nat!”

Bette: “Hij isse heel erg BOOS!” (plaatje van Achab die kwaad is op Elia)

Elia bij de weduwe van Sarefat:

Mama: “En toen kregen Elia en deze mevrouw en het jongetje elke dag een broodje van God”. (je moet het toch een béétje begrijpelijk houden, zelf-aanvullende kruikjes en bakjes meel is nog wat hoog gegrepen…)

Arend: “Met appelstroop!”

Bette: “Ja!”