Saus

Zo af en toe blader ik wat rond op de kookblog van Johanneke. De recepten van het zoveeljarig huwelijksfeest zijn echte aanraders. Ik heb geen idee hoe moeilijk ze te maken zijn, maar ze hebben in ieder geval heerlijk gesmaakt toen!

Vandaag bedacht ik dat ik rijst met prut ging koken. Oosters koken is geen sterke kant van mij, het houdt op bij het proberen van een nieuw pakje of zakje (of Wereldgerecht). Kip/vlees/vis in de pan, groente erbij, pakje/zakje/sausje erbij, ondertussen rijst koken en voilà: rijst met prut. Vandaag zag ik mijzelf echter geplaatst voor een lastig probleem: alle zakjes hadden kipfilet nodig maar ik had alleen speklappen in huis. Ik had zin in babi pangang (dat kan prima met speklapjes) maar ik had geen pakje saus.

Geïnspireerd door ‘bijna net zo lekker als thuis’ besloot ik dan maar zélf babi pangang te maken. Zonder pakje. Hoe moeilijk kan het zijn? De recepten op internet leken erg simpel en ik gaf mijn eigen draai eraan: groente roerbakken in beetje olie, gezeefde tomaten erin, scheutje azijn, scheutje gembersiroop, schep bruine suiker, beetje zout en peper.

Leerpunt één: voorzichtig met de azijn. Erin gooien is makkelijker dan eruit halen.

De saus was ineens erg zuur dus flink wat suiker erbij. Nu was de saus mierzoet en zuur tegelijk (dat kan blijkbaar) en ook nog eens bruin.

Leerpunt twee: witte suiker gebruiken als je gesteld bent op de rode kleur van de saus.

Met een scheut melk werd het zoetzuur een beetje zachter (de kinderen moeten het tenslotte ook nog eten) maar gezeefde tomaten zijn al dun en azijn en melk maakt het nóg dunner – wat er in de pan zat leek nog het meest op Chinese tomatensoep. Het liefst was ik overnieuw begonnen maar ik had verder geen groente meer in huis dus weggooien was geen optie.

Leerpunt drie: saus pas bij de groente gieten als-ie goed is.

Inkoken en roeren dus. Dat ging best aardig ook al werden de groenten wat zacht. Heeft overigens ook voordelen, als de kinderen niet gewaar worden dat er groente in het eten zit gaat ‘t zo naar binnen. De saus carameliseerde door al die suiker wat tegen de wanden van de pan maar een kniesoor die daarop let. Nog één scheutje melk erbij en klaar! Ondertussen bakte ik de speklapjes en kookte de rijst. Rijst op de borden scheppen, speklapjes erbij leggen, saus over het vlees en klaar is de echte, zelfgemaakte babi pangang!

Arend vond het erg lekker. Toen hij zijn eerste hapje had genomen riep hij uit…

“Heerlijke saus mama! Het smaakt net als ketchup!”

…

Daar doe je het voor, inderdaad ;-)

Edit:
Na een lange, lange werkdag heeft mijn geliefde echtgenoot gelukkig echt genoten van de zelfgemaakte babi pangang!