Überpeuterpuber?

Je zou het wel denken:

maar het valt mee.

Aangezien onze kinderen uit zichzelf gewoon niet eten zijn wij na een aantal jaren héél creatief geworden in het verzinnen van allerlei trucs en spelletjes om wat naar binnen te smokkelen. Eén van de meest succesvolle is het ‘spelletje van de handen’ waarbij een ouder zijn/haar hand omhoog houdt en het kind bij iedere hap een vinger naar beneden mag drukken. Zo tien happen naar binnen!

En er wordt uiteraard niet valsgespeeld: een klein hapje is een halve vinger omlaag. Dat is lastig joh! Sowieso is het erg lastig omdat Bette nogal een eigen mening heeft over de volgorde waarin je vingers naar beneden moeten. Bij voorkeur eerst de middelvinger of de pink. Probeer zelf maar eens al je vingers recht omhoog te houden en dan de pink naar beneden te doen. En reken maar dat Bette er niet mee accoord gaat als je de andere vingers ook halfslachtig omlaag hebt.

Hier probeert Bette aan te duiden dat mama per se alle vingers naar beneden moest hebben, behalve de middelvinger. Mama vond dat niet zo nodig maar Bette bleef obscene gebaren in mijn gezicht heen en weer zwaaien. Toch maar gecapituleerd, uiteindelijk.

Ja, daar is ook een foto van. Nee, die wordt niet gepubliceerd.

Anyway, de macaroni is opgegaan. Goed systeem hè?