Omdat het op vaderdag prachtig weer was met een stevige wind zijn we ´s middags met z´n allen op het voetbalveldje in onze wijk gaan vliegeren! Onze vlieger van 3 euro bleef niet zo heel stabiel dus heeft Christiaan de staart moeten verzwaren met een bosje gras. Daarna deed hij het prima!
Hier is de vlieger in de lucht. Eerst samen vasthouden:
En dan om de beurt! Arend kan het al heel goed, hij let goed op als hij Christiaan iets ziet doen en doet het dan precies na! Ik was best onder de indruk toen ik hem achteruit zag rennen en aan het vliegertouw trekken toen de vlieger naar beneden dreigde te komen, en dat zonder aanwijzingen van onze kant! Arend vond het geweldig.
En Bette vond ‘t ook prachtig!
Oplettende lezertjes zullen hebben opgemerkt dat er nog een extra touwtje van het vliegertouwhandvat naar achteren loopt. Het andere uiteinde zit in mijn hand. Ervaring heeft ons geleerd dat Bette de vlieger nog wel eens wil loslaten bij een harde windvlaag en dan zijn we ‘m dus kwijt, vandaar dat we ‘m hebben gezekerd.
Tenslotte nog een flinke expeditie in het hoge gras-en-onkruidveld achter onze huizenrij:
We hadden namelijk twee tennisballetjes mee om mee over te gooien met kind 1 als kind 2 de vlieger vasthoudt maar één van onze kinderen kan ineens een stuk verder gooien dan verwacht. We hebben het tweede balletje niet weer teruggevonden helaas, maar het was wel een avontuurlijk tochtje!
